Nog meer ongebleekte katoen verstevigen met plak vlieseline, strijken, dan strepen trekken en op maat knippen. 5,5cm bij 8,5cm. Lekker veel. Zoveel kleine koppen had ik nog niet eerder tegelijkertijd voorbereid. Vast vanwege mijn uitstel gedrag. Ik bleef maar nieuwe koppen zoeken en knippen. Ik twijfel, denk ik, want ik twijfel, of ik het nog wel kan. Of ik twijfel ergens anders aan. Is dit nog leuk? Gebruik ik kleur op verzoek? Blijf ik nog bij mezelf? Is er ontwikkeling. Moet dat? En nog eens: hoe deed ik dat? Ik keek terug in mijn map met Rare vogels en was onder de indruk. Knap en kan ik dit weer? Vragen, twijfels, vragen.
Nu genoeg uitgesteld, klaar voor deze volgende stap. Dan kan ik binnenkort nieuwe miniaturen gaan naaien. Ohja, dacht ik ook nog dat ze misschien zo wel ook leuk zijn. Gewoon met zonder naaien. Gelukkig was daar Piet op de app. Hij zei, die rompen zijn juist het leukste. Dus hup. Weg uitstel gedrag.