Start de dag weer met een glas kleefkruidthee. Goed voor mezelf zorgen. Dat leert ziekte van een ander mij, in dit geval is de ander mijn pa.
De gezaaide wede meegenomen uit Friesland na workshop van Claudy Jongstra komt op. Claudia Busson, chef tuin, gaf als tip om de zaden apart te zaaien. Om ze goed te kunnen bestuderen. Dus in een bak gezaaid. Het voelt als een verlengstuk van de workshop die ik volgde. Verbonden gebleven door de wede.
Door de ziekte van mij pa is er veel contact met de familie. Zo hoor ik veel familieverhalen, ook nieuwe verhalen, of herhaal verhalen. Nieuwsgierig vraag ik weer eens hoe dat nou zat met mijn overgrootmoeder. Was zij fout in de oorlog? Wat deed ze precies. Mijn vader is in 1945 geboren. Hij heeft het NSB gedrag van zijn oma niet zelf meegemaakt. Er werd over gezwegen. Dus helaas is er naast een vage schaamte en nieuwsgierigheid bij mij niets meer te vertellen dan dat zij Duitse producten verkocht in haar winkel.
Op deze dag, 4 mei dodenherdenking, zou ik graag willen weten of het gevolg heeft gehad op de familie van mijn vader, op zijn leven en wellicht op ons leven. Als je zwijgt is het er dan niet? Om het een plek te geven stel ik me voor dat ze het deed om haar kinderen te kunnen voeden of zelfs haar familie te kunnen redden.