Voor een expositie met het thema bloemen was ik wat (lees enorm) aan het worstelen. Ik was ongevraagd in een tulpen project gesprongen en had er daarna toch nee tegen gezegd. Tulpen taboe ontstond, ook ineens op alle bloemen. Dat springen en beseffen dat het ongemakkelijk was zat me enorm dwars. Er kwam geen bloem meer uit mijn vingers. Duizend bloemen uit prentenboeken geknipt. Gaan zitten, schuiven, wandelen, zitten, schuiven. Maar er werd geblokt.
Tot ik ineens dacht aan Doornroosje. Bij sprookjes ga ik altijd aan. Dit is mijn werk geworden. De proppen gaan nog weg. Dat is voor nu, om het in de lijst te laten passen. De expositie is inmiddels gestart, met zonder mijn werk. En dat is oké. Kan ik even wennen aan de vorm en ik vind het fijn werk, dus blijft het nog even hier.