Voor de derde keer mocht er werk naar galerie Artacasa, en dat in twee maanden tijd. Heel fijn. Ook onze samenwerking. Ik luister sinds kort podcasts. Thema lijkt samenwerken. Kunstenaars en met name muzikanten zeggen het in de podcast meerdere malen tegen mij. Sinds de Rietveld academie doe ik zo af en toe een poging. Maar echt succesvol is het niet. Ik vind het fijn in m’n eentje. De focus hebben en werken in stilte, of als ik last heb van ergernissen, dan met bijvoorbeeld muziek van David Bowie op. Om de ergernissen, meestal in de vorm van geluid te neutraliseren.
Vandaag bracht ik veertien Rare vogels en één Vlaamse gaai uit de serie Schijnen in kwetsbaarheid naar Amsterdam. Daar was de conclusie dat wij een samenwerking hebben. Ik dacht dat je dan samen in het atelier moest zijn. Of samen aan een product werkt. Zo kan het dus ook. Samenwerken.
Een knuffel en een kop koffie met kletspraatje is al meer dan de moeite waard om bij Wiebke het werk persoonlijk af te geven. Als extraatje kreeg ik ook nog dikke zoenen op straat van, digitale vriend, Jan. Die liep precies langs toen we afscheid namen. Gezellig, dat dorp Amsterdam.