Op de Lutma hadden we les van beeldhouwer Geer Steyn. Hij gaf hout en steen. Het ene deel van het jaar was het rammen op Belgisch hardsteen en dan weer gutsen in een blok hout. Hij kon en kan lyrisch vertellen. Weet van regels en spanning en weet dat ook over te brengen. In die tijd, dertig jaar terug, had hij een penningclub opgericht met een aantal van zijn leerlingen van de Hogeschool voor de Kunsten (Lutma). Daar zat ik bij. Ik herinner me het koken voor elkaar en bij elkaar thuis op bezoek gaan en dan onze penningen in wording te bespreken met een fijne maaltijd en een glas wijn. Ongeveer een half jaar terug hebben we met een aantal oud-leerlingen van de Lutma het plan opgevat om weer een penningclubje op te richten. Vandaag was de eerste bijeenkomst, in Den Haag bij Pauline Hoeboer keramiek.
Toen we het vroeger deden kon je op de fiets, of eventueel een klein stukje openbaar vervoer gaan, om elkaar te bezoeken. Nu deed ik er twee en een half uur over om bij onze eerste bijeenkomst aanwezig te zijn. Het was het meer dan waard. Een heerlijke bijeenkomst met onze plannen, penningen in wording en ook penningen van andere kunstenaars, ook een aantal van Geer Steyn, op tafel om te bekijken en ons te inspireren.
Ik had ook twee broches mee van kunstenaar Nanda Smits. Ik ben fan van haar werk. Ze had ook ooit een soort penning gemaakt. Een grote gouden medaille van chocolade voor Yuri van Gelder. Die in 2016 zijn Olympische turnoefening op Lowlands uitvoerde. Ik denk de hele tijd dat ik ook zulk strak en tof werk wil maken als Nanda Smits. Niet het organisch en realistisch werk wat ik maak. Iets van het gras van de buren… Maar goed, altijd mooi om inspiratie op te doen met werk van een ander. Uiteindelijk ga ik een jonge slapende haas penning maken. Niet om op te vreten. Nou wie weet wel. Giet ik het uiteindelijk niet in brons maar in chocolade. We gaan het zien. Goed om samen te komen met deze penningclub.
