Hoek tot Helden

blog 20 september 2023

Op social media zag ik dat er op 20 september rond de vijfhonderd kitesurfers langs de kust van Callantsoog kwamen. Ze maakten een tocht van 130 kilometer. Hoek tot Helder een actie voor de hartstichting. Bizar, knap, stoer, sterk, maf, speels en sportief. ’s Morgens vroeg vertrokken ze vanaf Hoek van Holland. De finish was in Den Helder. Tussendoor een aantal stops. Mijn zus hield mij bij de laatste stop, stop drie, op de hoogte. Zij stond in Camperduin. Er komen er twee jou kant op appte ze. Ja hoor daar kwamen de eerste twee. Vreemd genoeg duurde het nog meer dan een uur voor de volgende vier langskwamen. Gelukkig heb ik geduld en altijd tijd. Daarna stroomde de kustlijn van Callantsoog vol met kitesurfers. Machtig mooi om een bijna onophoudelijk lint van kites te zien aankomen en voorbij surfen.
Voor sommige was het alsof ze net waren begonnen. Dat ze nog wat energie over hadden. Ze deden gewoon nog wat stunts en sprongen. Beetje zigzaggen tussen de pieren. Ook een aantal keren voor mijn neus. Alsof ze ook nog eens mij in de gaten hielden en voor de camera een sprong maakten. Genoten.
Ondanks dat ik geen huid meer op mijn blote lichaamsdelen had van het zand dat raasde over het strand. Een natte broek en telefoon door een glijpartij, tijdens het fotograferen, van een basalt blok op een pier. Hulde voor hun actie voor de Hartstichting. Dank voor de mooie ervaring hier aan het strand van Callantsoog.

Torso en de verpakking

blog 17 september 2023

We waren in galerie Livingstone in Den Haag bij de opening van expositie Adriaan Rees. Oud docent van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Nog altijd contact, want hij is de stem die is blijven hangen. Een mooie stem overigens. Maar het ging om wat hij zei. Opmerkingen en gesprekken die zijn blijven hangen en nog steeds van pas komen. Zo is hij ook de inspirator van de verpakkingen van mijn bekers uit serie Zeee. Drie dagen mee bezig geweest. Leuk om te doen en Adriaan bevestigde wederom, de verpakking is belangrijk.
Hij zelf zag er ook goed verpakt uit. Ik vergat te vragen waar zijn kostuum vandaan kwam. Hij zag er te zeg uit in dat pak. Ik bewonder zijn werk. Vreemd, spannend, intiem, melancholisch en aantrekkelijk. Vrije vorm en gedetailleerd. Goed om dat en Adriaan Rees te zien.

Genaaid tijdens Textiel Biënnale

blog 17 september 2023

Elk jaar gaan we naar Rijswijk voor de Biënnale. Het ene jaar de Textiel en andere jaar de Papier Biënnale. Een fijn jaarlijks uitje. Het is een klein museum, met een fijne expositie. Dit jaar echter voelde ik me meteen buitengesloten. Bij het afrekenen van onze tickets hoorde ik applaus. Verwarrend, applaus in museum. Ik hoopte op een video-installatie met geluid. Maar mijn vermoeden van een grote groep mensen in het museum werd bevestigd door de baliemedewerker. We mochten niet in de tuin en niet in twee kamers in het oude gedeelte van het museum. Dit vanwege een bruiloft.
Ergens kwam de kinderlijke angst boven niet uitgenodigd te zijn voor het kinderfeestje. Terwijl je wel getuige was van het uitdelen van de uitnodigingen op de gang vlak voor schooltijd.
Nogmaals applaus. Door de grote ruiten zag ik, in die fijne tuin waar wij niet in mochten, veel bedienend personeel elkaar warm knuffelen terwijl zij stonden te wachten op de bruiloftsgasten. Applaus en gesprekken negeren. Onmogelijk, het was met een enorm volume. Hele koren, muzikanten en zelfs een fiets kwam langs mij heen gesjouwd het museum in. Totaal genegeerd. Heel de expositie werd totaal genegeerd.
Ik deed net of ik in de expositie geïnteresseerd was. Keek rond, koos favorieten, maakte foto’s, maar de ergernis was sterker. Wat heb ik nog veel te leren. Werk op de foto’s is van Fransje Killaars, Boyce Magandela, Preta Wolzak, Barbara Pronk en Jan Kath.
Lof aan de imperfectie. Daar doe ik aan. Als het mij maar niet aan gaat. Grommend gaf ik nog een stem aan werk met een apache gevechtshelikopter en schreef woest m’n frustratie op het stembiljet. Weg uit die sfeer. Op naar Den Haag. Ik gooi me zo voor de waterkanonnen. Of toch niet. Gewoon naar een opening van de expositie van Adriaan Rees, een oud docent van de Hogeschool voor de Kunsten.

Gezeefd en gestempeld

blog 15 september 2023

Heerlijk proces. Ergens weet ik dat ik iets wil. Maar er zijn zoveel mogelijkheden. 16 en 17 september is festival Oogst en nemen Floortje en haar zus Marije van Zusters van Zo ook mijn bekers ‘Pier en kokkel’ mee naar het Johanna’s Bos in Anna Paulowna. Dus ik ga aan de slag. Gisteren de doosjes getaped en gelatext. Vandaag de serie naam ‘Zeee’ en de inspiratie breedtegraad erop gestempeld. Das stap één. Vel vol getekend met mogelijkheden om te zeefdrukken. Keuze gemaakt. Een kan en een kop wordt het. Daarna een kan en kop op de verpakking gezeefdrukt.
De grotere bekers ‘Pier’ moeten dus nu ook iets van verpakking. Die kunnen nu niet bloot mee. Uit mijn atelier haal ik stukken stof en elastiek en ik rol ze in.
Blij met resultaat. Wat hou ik toch van verpakkingen en met name van veel verpakkingen. Gewoon zo laten en ik ben tevreden.

Helikopter

blog 13 september 2023

Er vloog een helikopter met drie bladen de tuin in. De esdoorn in de tuin had wel iets heel bijzonder vruchtbaars gemaakt. De vrucht, het gevleugelde nootje, bestond uit drie splitvruchten. Gezellig bij m’n fruitige ontbijt.

Galerie Artacasa

blog 12 september 2023

Vandaag mocht ik nieuw werk brengen naar galerie Artacasa in de Kerkstraat in Amsterdam. Twee weken terug was Wiebke hier op atelierbezoek. Het ging nu ineens heel snel. Voor de tweede maal werd ik op de galerie gewezen. Dat mijn werk er zo goed past. De eerste keer dat we contact hadden kwam precies de break van corona. Drie jaar later is onze samenwerking een feit. En wat een succes. Wiebke nam maandag drieëntwintig werken mee. We spraken af dat ze het zou laten weten wanneer er iets zou zijn verkocht. Ik ging naar Vlieland voor festival ‘Into the great wide open’ en daar ging wel zes keer mijn telefoon met berichten van verkocht werk! Fantastisch! En het festival was al zo leuk. Ik dronk er nog maar een pilsje extra op. Ik kon het leien.
Digitaal had ik de galerie al eens een paar keer bezocht. Vandaag ging ik echt. Een fijne sfeer, goede klik en weer werden er werken opgenomen in de collectie, negen werken dit keer. Bij vertrek kreeg ik ook nog een kookboek van Wiebke van der Scheer & Margré Mijer cadeau. “Drie maal drie is vier…. hai Pipi langkous”…. Een kinderlijke blijheid, zin in een dansje en een liedje en natuurlijk wil ik de haas kopen en een rijtje spreeuwen en nog meer leuks wat ik zag bij Artacasa.

Wat mot

blog 11 september 2023

Goedemorgen met mot, buxusmot. Ik was bijna klaar met m’n ontbijt, toen er een vlinder op mijn hand kwam zitten. Vast gelokt door de aardbeien. Of door de vlinders in mijn kom. Die lonkte naar het motje. Ik pakte een plakje uit mijn kom, legde het op tafel, hupte de vlinder van mijn hand op het stukje aardbei en samen aten we in stilte in de tuin.

Samen in de kerk

blog 10 september 2023

De installatie ‘Samen aan kop’ van Jet Vlegels en mij mochten we tonen in het weekend van Open Monumentendag 2023. Zaterdag 9 en zondag 10 september was het werk, samen met onze lino tweeluik, in het Kerkje van Haringhuizen te zien.
Een mooie plek voor ons werk. Lekker dichtbij onze huizen, vrienden en familie. Dus twee dagen aardig wat bezoek. Fijn vond ik het. Later deze week opruimen. Ben benieuwd of we het nog eens gaan tonen. Voor nu staat er niets op de agenda. Het past ook wel erg mooi daar in die kerk. Misschien toch niet weghalen. Permanent laten hangen daar in de torenkamer, voorportaal van de Willibrorduskerk in Haringhuizen.