Art journal workshop week vier. Dat was eigenlijk al een vooraankondiging van de les van vandaag. Vier is namelijk mijn lievelingsgetal en woord. We kregen vandaag van Mariëtte Ciggaar opdrachten die te maken hadden met favorieten. Heel veel vragen, dus geen tijd om na te denken en dat maakt het kiezen eenvoudig. Hup, dit, dit en dit is favoriet. De pagina’s zijn nog niet af. Wie weet ga ik er nog mee verder. Misschien ook niet. Vandaag twee werken uit mijn serie Schijnen in kwetsbaarheid opgespannen. Een bergeend en een graspieper.
Ik had wat gespit en wat geplant. Zo had ik zand over en liet dat voor het gemak in de kruiwagen zitten. Veel regen en er kwam groen op. Een paar dagen terug zag ik een heel klein oranje bloemetje. Elke dag liep ik er langs en zag het bloemetje niet meer open gaan. Vreemd. Ik op onderzoek uit. Blijkt het een bloemetje te zijn die alleen open is tussen 9 en 14:00 en dat als het voor die tijd dicht gaat je de was maar beter binnen kunt halen. Het wordt namelijk ook wel the poorman’s barometer genoemd. Wat een mooi verhaal. Ik maakte nog foto’s van madeliefjes en in mijn atelier werkte ik aan een Bergeend, een graspieper en een blauwe reiger.
Vanaf vandaag is de zomersalon Ode aan het licht bij Kunstuitleen Alkmaar te zien. Heel de zomer kun je dagelijks (maandag t/m vrijdag 9 – 17 uur, zaterdag en zondag 12 – 17 uur) gaan kijken naar 135 verschillende kunstwerken geïnspireerd op datzelfde thema, licht. Ik doe mee met het nieuwe werk Luna en de glimworm. Geïnspireerd op licht in de natuur. Zowel maanlicht en de sprookjes rond de weerwolf en bioluminescentie en iriserende dieren. Ofwel lichtgevende of licht weerkaatsende dieren. Een greep uit de expositie deed ik met het werk van Monique de Leeuw, Horden & Schimmel, Iris Crebolder, Cleo Broekman-Peetoom en Liesbeth van Woerden. Terug naar mijn auto kon ik het niet laten om de mooie distels aan het water even op de foto te zetten.
Een gevolg van het volgen van Art journal workshops van Mariëtte Ciggaar is dat ik de punten van de potloden (van Teun) eens slijp en er in plaats van alleen maar wit nu ook kleur ligt in mijn prullenbak. Een rondje door de tuin en m’n atelier een beetje rangschikken. Opruimen kun je het niet noemen, want ik verplaats. Aangenaam om naar de spullen op mijn werktafel te kijken. Daarna ruimte om te beginnen met nieuw werk. Een Bergeend uit mijn serie Schijnen in kwetsbaarheid, van een stukje tweedehands damast en papier uit een oud prentenboek.
Geïnspireerd door allerlei inheemse planten groepen, die ik volg op sociale media, laat ik delen van het gras staan. Goed voor de biodiversiteit, vlinders, bijen, vogels en uiteindelijk voor ons. Ik doe het voor ons allemaal. Met als gevolg dat ze lekker doorgroeien en hun hele schoonheid kunnen tonen. Nu heb ik dus ook meteen maar een favoriete grassoort. Het ziet er lekker zacht en struizig, vandaar ook de naam denk ik: Gewoon struisgras. Niks gewoons aan, bijzonder mooi gras. Voor mijn verjaardag kreeg ik een door Floortje gemaakte vlinder en een jurk, maar die moest nog gemaakt. Ze gaat mijn lievelingsjurk namaken, ook een super koel cadeau. In de vlinder verwerkte ze een stukje oud tafellaken, ooit geërfd van mijn tante Jo en doorgegven aan Floortje. Hoe attent ben je dan? Heel attent. Hang ik de vlinder op mijn muur in mijn atelier, zie ik waarom ik zo dol ben op dat nieuwe gras in onze tuin. Er hangt werk van Maartje van den Noort, met dat gras. Het zat dus al in mijn systeem, dat mooie gras. Oh en laat ik niet dat andere favoriete item uit onze tuin vergeten, het komkommerkruid. Super intens blauw, mooi vol met bloemen en harige stengels. Heel aantrekkelijk, ook voor bijen. Lees ik dus net wat over deze bloem, Bernagie. Blijkt het een bloem vol magie. Goed voor werkelijk alles, zoals een opbeurende werking. Ja dat snap ik wel, nou ja, leve de biodiversiteit. Deze op de foto is aan komen waaien op het opengebroken stuk. Daar waar de loodgieter misschien nog moest zijn. Gat gaat nooit meer dicht. Veel te mooi die magie van de Bernagie.
Voor en met de jarige Anna zou ik zaterdag zoete koekjes bakken, want ze werd 16 jaar. Sweet 16 dus zoete koek, zo werkt mijn hoofd. Plus we zijn beide dol op bakken. Helaas nergens een kniepertjes ijzer te vinden. Terwijl we voor de verhuizing toch echt drie van die gevallen hadden. De bolletjes had ik al gedraaid en lagen te wachten in onze koelkast. Nu vond ik het tijd om ze te bakken. Dus bakte ik ze in de oven. Niet te vergelijken met kniepertjes uit het ijzer, maar toch een prima koekje. Een tijdje terug kreeg ik een verzoek om een zittende blauwe reiger uit mijn serie Rare vogel te maken. Op onderzoek uit en zo kwam het dat ik er vijf maakte. Nu zijn er nog vier. Van mijn nieuwe buuf Mirjam kreeg ik een Avondwandeling van Staatsbosbeheer cadeau. We gingen de duinen van Sint Maartenzee in. We hadden dezelfde gids, vrijwilliger Bob van Staatsbosbeheer, als vorige week in het Kooibosch. Nu weten we weer meer van wat er groeit en leeft in onze (nieuwe) woonomgeving. Mirjam is hier ook redelijk kort geleden komen wonen. Bob bracht het weer leuk en wij zijn na vanavond heuse groupies.
Voor de online Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar, zo fijn trouwens, die naam, die moet ook vast dol op dubbel zijn geweest, die de naam heeft verzonnen. Alles dubbel, tot aan de dubbele punt boven de e toe. Nog even in beweging en loskomen dus. Goed voor de concentratie, naar zee. De duinen op en ik zie ze vliegen. Zweven eigenlijk. Wat is dat toch mooi en ze doen het ook niet altijd. Meeuwen die geluidloos over de duintoppen scheren. Alsof ze spelen. De vogel voorop lijkt te keren om het nog een keer te doen. En nog een keer! Dat deed ik ook met mijn camera, en nog een foto en nog één, en nog één.
Onze penningclub had weer een bijeenkomst. Dit keer op een eiland op de Vinkeveense plassen. Via de Kunstuitleen Alkmaar, werk afgeven, ging ik er heen. Heerlijk, we hadden direct een volledig vakantieschema op één dag. Ons werkproces bespreken was nog nooit zo leuk. Eerst in een bootje, toen zwemmen, eten, werk bespreken, zwemmen, werk bespreken, eten, vuurtje stoken en weer terug varen. Wij hebben de beste club.
Zomersalon van Kunstuitleen Alkmaar heeft als thema ‘Ode aan het licht’. Mijn hobby camera gebruik ik graag om lichtpuntjes te verzamelen. Maar hoe ik dat vertaal in mijn mixed media werk, met dieren, dat wist ik lang niet. Natuurlijk ga ik op zoek naar lichtgevende en iriserende dieren om geïnspireerd te raken. Dat lukt. Een tijdje terug riep een kind op het duin naar het strand beneden: “Doei Storm en Shadow”. Ik denk naar twee honden, maar zeker was ik daar niet van. Heel inspirend, grappig, kinderlijk en mooi. Die ging in mijn notities op mijn telefoon. Ook omdat ik al een tijdje met Monique de Leeuw bezig ben om werk te maken voor een nog te organiseren expositie in het thema van de serie ‘His dark materials’ en dan omgezet tot ‘Her light materials’. Dus dat werd de werktitel, Doei Storm en Shadow. Stiekem is dat de subtitel gebleven. Het werk heeft uiteindelijk de naam ‘Luna en de glimworm’ gekregen. Want in de nacht, het liefst met weinig lunalicht, kun je goed de bioluminescentie bij dieren zien. Zo weet ik nog hoe verrast en blij ik werd van de lichtgevende vuurvliegjes in het bos tijdens een werkweek met de leerlingen van de Hendrik Mol school. Vuurvliegjes kennen we ook als glimwormen. Maar eigenlijk is het een kever. Ook zeevonk is toch ook zo’n fascinerend natuur wonder. Een alg zo klein en zo’n groot lichtgevend wonder dat ze met z’n alle kunnen maken. Op het strand kwam ik vanmiddag ook nog wat voorbeelden tegen van iriserende dieren tegen, een schelp en een vis. Die kleine vis zag ik omdat ik de focus heb op lichtpuntjes, en die schubben op de huid lagen daar te schitteren. Ik foto’s nemen, zie ik het dier happen naar. Dus droge broekspijpen geofferd om de vis in het zeewater te brengen. De expositie is dagelijks vanaf 20 juli tot 15 september te zien in de expositieruimte van Kunstuitleen Alkmaar, Bergerweg 1.
Bij Claudy Jongstra kocht ik vorig jaar, tijdens een Life changing workshop, zaden van de wede plant. Die hebben dit jaar zaden. Wapperen lekker in de zeewind. Mocht je wat zaden willen, en we zien elkaar, of ik kan het opsturen, dan kan dat. Stuur een bericht. Dan kunnen we samen wede zaaien en oogsten. Je kunt er mee wol of textiel verven. Ik niet, want daar doe ik niet aan.
