De app Merlin Bird ID geïnstalleerd en nu heb ik een nieuwe verslaving. Welke vogel hoor ik? Ik dacht dat ik het niet in me had. Dat het prima was dat ik de vogels hoorde en niet perse er een soort op wilde plakken. Nu is het tegendeel bewezen. Ik ben niet te stoppen. Ik fiets met mijn telefoon, hoor een vogel, sta op de rem, zet de app in opname en geniet. Das eigenlijk nog niet de juiste omschrijving, ik fiets heen en weer en ben hysterisch enthousiast als ik de vogelsoorten op het scherm zie verschijnen.
Ik fiets ook langs het riet waar ik gisteren de roerdomp hoorde en een andere kleine vogel druk geluiden hoorde maken. Voor de roerdomp waaide het te hard, die hoorde ik niet. Maar het vogeltje in het riet wel. De app leerde mij dat het ging om een rietzanger. Tja… redelijk logisch. Ik heb het dier ook op de foto kunnen zetten, wel een beetje een zoekplaatje.
De administratie en de Rare vogel snij- en plak-activiteiten rond ik dit weekend af.
Mijn distelvlinder en pimpelmees zijn ook te zien in de winkel van museum Kranenburgh. Fijn. Wat is dat toch belangrijk om te benoemen en te ervaren. De schoonheid van het kleine geluk. Geniet. Heb lief. Geef liefde. Jezelf het allermeest. Respect voor ieder, ook die anders is dan jij of anders is dan je denkt of verwacht. We zijn gelijk. We zijn één. Liefde kan altijd groeien. Geef het een plek, vertrouw op de groeikracht. Weer zingt Wende in mijn hoofd, dit keer met Froukje. Troostzoekers, met een hele mooie tekst: “Geluk is gevaarlijk voor de roekeloze. Wie verstrikt zit in zijn eigen ik. Die de weerloosheid weg eet, koopt en slikt. Wie zichzelf bezeert omdat een ander het niet meer doet. Voor wie stemmen hoort, maar zelden een lief woord. Voor wie bang is verlaten te worden. Zelf iedereen verlaat uit voorzorg. Voor wie weet dat het hart op veel manieren breekt. Weet dat het weer gemaakt kan worden. Weer gemaakt kan worden. Voor wie en iedereen is hier een plek.” En zo nog meer mooie tekst in het nummer Troostzoekers.