Als het droog is ontbijt ik buiten. Samen met de vogels, mussen, kauwen en eksters. De eksters krijgen extra’s. Een soort van verlangen om ze tam te krijgen. Dat ze me herkennen en dichtbij komen. Lukt al aardig. Naast strooivoer in de silo’s geef ik ze persoonlijk rozijnen en pelpinda’s. Ze wonen aan de overkant. Dus zien al snel dat ik in de tuin ben en komen dan bij ons in de boom zitten. Meestal ontbijt ik ook met Pip, onze kat. Sinds kort ook met de kat van de buren. Die hebben een jonge hond en de oude kat van de buren vindt het denk ik wel lekker rustig achter onze schutting.
Daarna in mijn atelier heel veel geknipt in oude prentenboeken.
’s Avonds ontdek ik kleur in het gras. Vanwege mijn deelname aan ‘Maai mei niet’ staat er nogal wat tussen het gras. Zo ook de allerkleinste klaproos van de wereld. Ja, gewoon bij ons in de achtertuin. Achtertuin geluk!