Dorien Tamis ging een lezing houden over de leeuw. Mijn interesse was gewekt. Ik vind Dorien haar verhalen altijd heel vermakelijk. Toen ik las dat er op het Jaarcongres van de Vlaams-Nederlandse Vereniging voor Nieuwe Geschiedenis maar liefst dertien lezingen op die dag zouden zijn en allemaal over dieren, toen moest ik gaan. Het Jaarcongres was in de Oudemanhuispoort van de Universiteit van Amsterdam. Dat was toch wel minstens vijfentwintig jaar terug dat ik daar was. In tegenstelling tot de buitenkant van het gebouw is de binnenkant lekker oubollig en lelijk. Wel fris of onzijdig van geur. Heel belangrijk. Een vermakelijke en leerzame dag. Trots op Dorien, geraakt door onze bruutheid ten opzichte van dieren, spontaan jeuk bij de lezing over de luis en in de pauze een binnenpretje vanwege de bokkenpootjes bij de koffie.
Op de terugweg riep de etalage van Lush om een foto.