Vanmorgen mocht ik weer werk brengen bij de Kunstuitleen van museum Kranenburgh. Fijn. Meteen een rondje door de nieuwe exposities. Onder de indruk van Lara Schnitger. Ga kijken.
Ets van Madeleine Leddy is te zien in de expositie van het KCB in de villa. Smakelijke voornaam heeft Leddy. Zeker voor iemand als ik die van versgebakken cake houdt.
De kindertekeningen in het kinderatelier in de villa, geïnspireerd op de expositie van Boer Boris, van illustrator Phillip Hopman, had ik allemaal wel mee naar huis willen nemen ter inspiratie. Goeie achternaam heeft Phillip. Zeker voor iemand als ik die van vogels houdt.
Traveling North – detail
De cadeaudozen met vlinders van mijn installatie Traveling North, geïnspireerd op de migratie van de Monarch vlinder, zijn klaar. Gesneden, geplakt, bestempeld, vlinders er ingeprikt, deksels er op en tot slot een mooi lint erom. Morgen breng ik ze naar Amsterdam. Binnenkort in de verkoop.
Tussen de hagelbuien door scheen de zon heel lekker op mijn dozen met vlinders van papier. Pluk die zonnestralen!
Pop!
Ontpopt, zo lijkt het. Na een onderzoek van anderhalve maand is dit het resultaat. Een aantal vlinders van mijn installatie Traveling North kan binnenkort gekocht worden in een handgemaakte cadeaudoos. De muur installatie Traveling North, gemaakt met vlinders van papier uit tweedehands prentenboeken, is geïnspireerd op de migratie van de Monarch vlinder uit Noord Amerika. Die vliegen met miljoenen soortgenoten duizenden kilometers om in bomen van hetzelfde bos in Mexico te overwinteren.
Vanavond had ik ook nog en weer een fijne Art Journal workshop van Mariëtte Ciggaar. Ik was dit keer de klos. Of toch niet. Ik tekende het, vier keer. Speciaal voor mij dat getal uitgekozen. Ik ben dol op vier, twee keer vier is vieren.
Testen en door de knieën
Ik heb een idee, ga eerst kijken, overal. Veel kijken. Onderzoeken, weer kijken, weken, pruttelen en dan hak ik de knoop door. Dit keer was het idee om de cadeaudozen voor mijn vlinders, van papier van mijn installatie Traveling North, zelf te maken. Vandaag onderzoek ik hoe ik de afwerking ga doen. Wat plak ik op de hoeken? Wat zet ik op de dozen? Ga ik er nog op zeefdrukken, of stempelen? Zo plak ik bijvoorbeeld ook een stuk lint aan de zijkant. Dol op die blauw. Al bijna maak ik alle dozen zo. Eerst nog even kijken, bespreken met Mars, afwegen, nog een aantal andere kleuren lint getest en het allemaal afkeuren. Het is goed zoals het is. Het oorspronkelijke idee om het simpel te houden. Alleen met lijm en een stukje papiertape. Na het werk nog even een wandeling. De zee vond het nodig om mij op de knieën te krijgen. Het werd eb. Ik stond al een tijdje te kijken of ik een walvis zag of toch een surfer, nam foto’s. Toen er een dikke golf aankwam en ik naar achter stapte om geen natte voeten te krijgen kreeg ik mijn voeten niet uit het zand. Soort van vacuüm getrokken. Hup. Ik duik zo voorover de branding in. Thuis omkleden en weer op pad om het rondje af te maken.
Handgemaakte doos
Voor een nieuw idee ben ik bezig mijn eigen dozen te maken. Al weken, maanden misschien al, ander halve maand, lekker exact, ben ik bezig met het zoeken naar een geschikte doos voor een paar vlinders van papier. Binnenkort is het waarschijnlijk mogelijk om een klein stukje ‘Traveling North’ installatie met vlinders van papier uit sprookjesboeken te kopen, voor bij je thuis.
Ik werd geïnspireerd door De Tuin van Soelaas en door wat ik zag bij Stadspaviljoen Noord. Het werk van Loesje van Herp – Plantaardigheidje, bijvoorbeeld, alleen de naam is al mooi. De Kaarten box van Mussemeisje en haar werkproces filmpjes. Ach allemaal zo mooi.
En wat ben ik toch dol op knutselen. Lekker met een kwastje lijm op de randjes strijken en aan elkaar plakken. Uitzoeken hoe dat werkt met een deksel en bodem, dat het in elkaar past en dat het er ook nog eens gezellig uitziet, zo handgemaakt, met ongelijkheidjes. Ik ben zo geïnspireerd door De Tuin van Soelaas dat ik merk dat zelfs mijn taal anders is. Ha! Lekker dan. Ik ga gewoon de hele tijd naar ze kijken en wie weet is het besmettelijk en heb ik straks ook van die blije dingen. Frutseldingen waar ik blij van word. Het doet me ook denken aan wat ik vaak met Evie deed. Dat was ook altijd zo leuk. Miniatuur servies maken bijvoorbeeld. Voor in het Sonny angel poppenhuis.
Voor nu nog even wat dozen snijden en maken. De vlinders er in, vlinderstrik (hihi) erom en onder de kerstboom.
Schitteren in afwezigheid
Ik heb besloten om niet deel te nemen aan de expositie in de ontvangstruimte van Juwelen aan de Zaan
Spetterende golven
Wild water aan zee.
Alles uit de kast
Voor expositie ben ik werk aan het verzamelen en voor Artacasa ben ik bezig om dozen te maken. Pip doet haar best om te helpen. Toch? Haha, nou wel zo gezellig als ze af en toe in de weg staat.
Juwelen in de wolken
Buiten karton snijden en hout schilderen. Tijdens het aftekenen op kijken en dan een mooie zonsondergang zien boven de duinen. Koud maar fijn.
Daarna nog een laagje lakken en afsluiten met een Art Journal workshop van Mariëtte Ciggaar.
Ik hou zelf van elf
Wie er nu meer plezier heeft van Keuvelen, Sint Maarten, betwijfel ik. Sinds ik uit Amsterdam terug ben naar de Noordkop verheug ik me altijd al dagen van te voren op 11 november. Om een excuus te hebben om er iets speciaals mee te doen, gebruik ik de aanwezigheid van buurkinderen. Twee buurjongens en vier buurmeisjes wonen in de buurt. Daar vul ik een zakje van papier met snoep voor en stik die op de naaimachine dicht met rode garen. De andere kinderen krijgen gewoon één snoepje.
Vandaag was er lekker veel wind, voor de kinderen natuurlijk stom, ik zag een aantal verwaaide lampionnen. Ach het hoort er ook een beetje bij, nat en koud weer tijdens Sint Maarten. Vanmiddag dus, genoot ik van de wind, de golven, de wolken en het licht. Ik kon niet stoppen met foto’s maken.