Met dank aan mijn goede gehoor zag ik een nieuw, voor mij, vogeltje. Na het werk een wandeling. De duin op en ik hoorde verschillende nieuwe klanken. Bovenop de takken van de rozenbottels zaten twee kleine vogels, goed zichtbaar en niet zoals de distelvink (putter) wispelturig, vlug en druk. Ik kon er een foto van nemen en thuis uitzoeken wat ik zag. Het blijkt een grote Barmsijs. Leuk.
Een raar soort afwijking is dat ik graag dode dieren en vissen op de foto zet. Vandaag ook weer. Nog zo’n rare afwijking is dat ik plastic in het wild fotogeniek vind. Ik ruim wel eens wat op, eerst op de foto.