We horen ze al een tijdje, krekels. Of zoals ik ze noemde sprinkhanen. Maar das dus heel iets anders, weet ik nu, nadat ik op de vingers getikt werd. Sprinkhanen maken geen geluid. Wel een beetje opletten Judith. Op digitaal onderzoek uitgegaan en nog is het me onduidelijk, wat het verschil is. Vanmorgen dacht ik ze dus te zien. Toen de eerste bloemen van nieuwe Teunisbloemen zich lieten zien. Ik ging naar die leuke stamper kijken, die is in de vorm van mijn handtekening/tag namelijk een X (kusje). Nou ja, deze had een afwijking, dat is jammer. Geen kruis, maar een soort handje. Ik ga dichterbij en zie twee krekels. Dat dacht ik, vanwege het geluid en het gecorrigeer. Ga ik net opzoeken welk soort het is. Is het een Struiksprinkhaan…. Tja.
Ik ga het binnenkort nog eens nalezen en wie weet snap ik het. Of ik laat het zo en geef de kenner gelijk.
M’n hoofd is nog een beetje weeïg door de zomerverkoudheid, toch maar aan het werk. Want deze zomer vier exposities. De eerste is al begonnen. Eén werk heb ik mogen inleveren bij Kunstuitleen Alkmaar voor de Zomer expositie – Ode aan het licht. De volgende is in het kerkje in Haringhuizen. Dan deelname Kunstroute van Krommeniedijk. Dan twee expositie tijdens Open Monumenten dag (weekend). De ene in Dieren en de ander daar om de hoek, namelijk in de Turnhal van Ellecom.