Ik kan heksen. Duizend emoties. Hoeveel zijn er eigenlijk? Ik had ze alle duizend. Woorden die door mijn hoofd gaan. Vandaag een workshop gevolgd bij Claudy Jongstra. Ik ben fan. Ik ben graag in haar omgeving en tegelijkertijd ook ongemakkelijk. Claudy is activist. Omdat ik altijd maar wat doe voelt haar sterke wil om de wereld te verbeteren als iets waar ik in tekort schiet. Dat ik ook zou moeten willen. Ik doe het wel, mini macro. Zij doet het maximaal. Claudy Jongstra trekt iedereen er met de haren bij. Ze verbindt. Dat merk je ook op deze workshop dag. Ze vraagt, zoekt, kijkt, gluurt, vangt en wint nieuwe energie. Nieuwe bronnen om de wereld bewuster, schoner en duurzamer te maken.
Ze gebruikt schapenwol en biologische planten als actiemodel. Kunst zet ze in om haar ideeën te verspreiden.
Duizend emoties omdat ik zo enorm enthousiast verlangde om naar Loads, haar bedrijf, studio, werkplaats, stagebedrijf, leslokaal en inspiratiebron te gaan. Sinds ik haar in 2018 voor het eerst zag op het ITGWO festival op Vlieland, wist ik het zeker. Ik wil iets voor haar doen. Helpen. Onderweg ernaartoe voelde ik me ook bevoorrecht. Vol verwachting veel te vroeg aangekomen luisterde ik naar de woorden over het verlies aan kennis over de natuur. De leegte van de producten in de supermarkt. De vervuiling van de zee. Heel verdrietig. Claudy hangt niet in verdriet. Ze leert hoe het anders kan. Op een natuurlijke manier. Doorgeven, verspreiden, verbinden, kennis vergaren en delen.
Na haar introductie mochten we aan de slag in haar atelier. Alles zelf beleven. Vol nieuwe verhalen en kennis ging ik terug naar huis. Rode konen van het natvilten, verven en kaarden. Een dag om serieus te nemen. Op naar meesterlijke hekserij. Al zijn de stappen piepklein. Ik neem ze bewust richting meer puur natuur.
Over puur natuur gesproken. Het vilt is nog nat. Buiten drogen. Al snel zat er een koolmees op, om wol te verzamelen.