Dol op deze volle narcissen

blog 4 maart 2024

De slakken ook. Hier aan de kust zitten er niet heel veel. Slakken bedoel ik, narcisten weet ik niet. Haha, narcissen weet ik niet. Buiten het dorp wel. Enorme velden zag ik. In eens. Zaterdag was het nog niet zo. Drie dagen lente en hele velden staan vol. Prachtig. Snel eens onderweg stoppen voor een foto. Vanmiddag stopte ik voor een foto van een roofvogel. Ik fietste door het Kooibosch en hoorde het geluid van een roofvogel. Zag het in de boom zitten. De vogel zag mij ook. Ik pakte mijn camera. Vogel vloog weg. Ik schoot. Dacht serieus trots dat ik snel de vliegende vogel goed in beeld had. Haha, muggen op de voorgrond wel. De roofvogel is niets meer dan een schim in de lucht. Goeie snelle reactie van mij, leve de imperfecte foto. Doet me altijd aan mijn, oude, tante Jo denken. Zij ging vroeger vaak met ons mee op vakantie, met de caravan. Ze maakte vaak foto’s en op veel vakantiekiekjes stonden we zonder hoofd. Daarop geïnspireerd maakte ik al eens een aantal mislukte foto’s, als een eerbetoon aan mijn lieve tante Jo.

Kleien

blog 3 maart 2024

Eindelijk kon ik weer kleien. Het is een eeuw geleden dat dat kon. In verband met verbouwing was er veel gips, en geen ruimte. Nu had ik de hup en heb vier dagen opgeruimd om weer te kunnen kleien. Gips en klei gaan namelijk slecht samen. Ze gaan overigens prima samen, zolang gips in één vorm zit, zoals een mal. Maar wanneer het kleine stukken of brokjes zijn dan is het super gevaarlijk met klei. Want als er een stukje gips in de klei komt dan kan het een ontploffing veroorzaken in de oven. Rond het stukje gips in je klei zit lucht. Lucht bestaat uit water en dat gaat dan koken en verdampen. En bam! dan kan het je werk vernielen. Dat is stom. Dus heb ik heel lang moeten wachten. Er zijn even geen klussers. Dus ik greep mijn kans. Heerlijk. De zon scheen en ik heb zelfs het werk in de mallen buiten laten drogen.
Als traktatie voor zoveel geluk at ik buiten in het zonnetje een heerlijk vers croissantje.

Zaterdag vieren

blog 2 maart 2024

Een luxe dag. Vandaag deed ik aan eten, drinken, dansen, bomen halen en verkopen vieren. Gisteren bij Aarti in Purmerend Surinaamse vegetarische nasi meegenomen. Vanmiddag samen met Floortje buiten met zonder jas opgegeten. Hmmmm. Bij de bomenhup van Meer Bomen Nu een paar bomen en ligusters gekregen. Mooi systeem om te vergroenen. Ze halen jonge aanwas weg waar het overtollig, weldadig, of talrijk is en bieden dat aan om in je eigen tuin of balkon te zetten.
Kreeg het fijne bericht dat pauw en blauwe reiger verkocht zijn bij galerie Artacasa Amsterdam en van winkel van museum Kranenburgh Bergen kreeg ik het overzicht van februari en dat was absurd fijn. Ook zo veel verkocht daar. Heel blij dat ik weer nieuw werk heb mogen brengen. ’s Avonds dronk ik er een biertje op. Wel jammer van het wegwerp plastic. Dat kan anders 40up en Marktstad Schagen.
Deed ook een dansje met nieuwe buren uit Callantsoog. Ik was overigens de nieuwe buur. Wat zal ik morgen eens vieren? De derde van de derde, dubbel. Dat is sowieso om te vieren. Dol op dubbel.

Lekker veel karakter

blog 1 maart 2024

Nog een keer! Ik zag dat het werk uit de serie Karakter van Bea van der Heijden tentoongesteld werd bij Kunsthuis Waterland in Purmerend. In museum Rijswijk had ik het al eerder gezien en ik werd fan. Samen met Linda ging ik de expositie Portretten Parade bezoeken. Een fijne plek. Ik was er al eens eerder. Het is de oversteek van de kust naar bijna weer de, zoete, kust meer dan waard. Een mooie expositie. Zeker ook de portretten van Margreet Bouman.

Verschrikkelijk druk

blog 29 februari 2024

Vanmorgen kwamen er op sociale media van alle kanten berichten op mij af dat deze dag goed ingevuld moet worden. Want anders moest je vier jaar wachten. Ik deed mijn best om onzinnige dingen te gaan doen. Of juist helemaal niks. Hoezo zit dat toch in mij? Tegendraadsheid. Het lukte eerst vrij aardig.
Daarna werk gemaakt uit mijn serie Stofwisseling. Dat is een serie geïnspireerd op het Antonius drieluik van Jeroen Bosch. Dat werk kan ik niet altijd maken. Het vergt iets van me. Wat weet ik niet. Ik kan het gewoon niet zomaar maken. Vandaag dus wel. Komt vast door die druk. Ik presteer goed onder druk. Hahahaaaa, vind het zelf dus heel grappig. Klinkt alsof ik het over een topsporter heb. Het is me het dagje wel. Om er nog maar een cliché in te gooien.

Licht atelier bezoek

blog 27 februari 2024

Voor de aanmelding van onze gemeenschappelijke expositie, van Marcel, Monique de Leeuw en mij, kwam er vandaag atelier bezoek. Om alles in beweging te zetten, of los te laten, of helder te krijgen, deed ik eerst een rondje door het Kooi bosch. Heel veel spechten. In de tuin van museum Kranenburgh sprak ik vorige week iemand die zei dat je spechten nooit ziet. Ik zie ze vaak. Vandaag weer twee en meerdere gehoord.
Op zoek naar lichtpuntjes kon ik niet kiezen. Wat een prachtig licht vandaag. Inzoomen op details, kan ik die mossen verwerken in mijn werk? Vol vragen en antwoorden liep ik daar.
Daarna kwam het bezoek mijn atelier in. Vanwege dat gesprek had ik zes nieuwe werken van Monique hier. Zou ik er gewoon stiekem eentje zelf houden? Drie werken zijn mijn nieuwe favoriet.
Het gesprek was overigens waardeloos. Nou ja, dat ook weer niet. Tijdens de telefoongesprekken was ik al onhandig. Dat heb ik soms. Of vaak, das net aan wie je het vraagt. Mislukkingen op sociaal gebied. Die zijn er om te leren. Misschien was het wel een raar gesprek. Want waar je aandacht aan geeft, dat groeit. En wat heb ik een aandacht voor mijn serie Rare vogel. Wat je zegt ben je zelf. Haha. Met je kop door de helf(t). Ik deed vanmorgen nog een huppeltje in het bos. Daar denk ik dan maar aan terug. Aan die vrijheid in het heldere licht van deze ochtend.

Vink, kauw en veldleeuweriken

blog 24 februari 2024

Opruimen, stofzuigen, wassen, poetsen, naar de stort, druk in de weer. Nog even mijn atelier in, alles gaat direct stromen, knalrode konen. Vaak heb ik dat nodig, eerst opruimen. Alsof ik dan beter kan werken. Misschien door de beweging. Alles in beweging zetten, ook mijn werkspier.
Volle maan en een mooie zonsondergang in goud. Half uurtje terug was het zelf roze. Maar m’n atelier uitrennen naar zee had geen zin. Aangekomen vast weg die roze gloed. Plus is zat wel lekker met mijn actieve werkspier.